Het bestuur van de L.V. Roodenburg wenst u een gezond en goed 2021.
Laten we hopen dat we elkaar weer snel op Sportpark Noord mogen begroeten.
Aldus de briefkaart, die veel leden mochten ontvangen.
En via deze kaart is er aandacht voor de leden. Leden, die zo gewend waren om op Nieuwjaar elkaar de hand te schudden, elkaar het beste toe te wensen, die met elkaar toosten op een Nieuwjaar en die dansend met livemuziek het jaar wilden openen. Niets mag doorgaan, een kaart als attentie naar de leden bleef over.
Ik ben deze week flink in de pen geklommen. Het artikel over de nieuwe generatie verkreeg veel lof, maar er was ook afkeuring. In het verhaal benadrukte ik, hoe moeilijk het verloop was van de eerste vooral donkere spelers bij het betreden van een witte club en wat dankzij de inspanning van velen dit heeft betekend voor hun carrière, hun onderlinge band. Iets wat maar al te gauw wordt afgedaan met het ging vanzelfsprekend.
Het in memoriam van ADA de Lotenverkoopster kende alleen maar goedkeuring. Zulke vrijwilligers zijn verleden tijd en zullen nooit meer opstaan, was een opmerking, die ik mocht ontvangen. Van de familie was er veel lof over het stukje. Bij het afscheid nemen van ADA hebben we er nog hartelijk om gelachen met de familie. Niemand in de kantine was veilig als ADA met haar lotenboekje op pad was. Menigeen vluchtte dan het toilet in.
Het jaar 2020 eindigde in mineur. Dinsdagmiddag kreeg ik bericht dat Hans Bekker overleden was. Op de respectabele leeftijd van 86 jaar overleed Hans, die de laatste jaren op dinsdagmiddag bij ons klaverjaste. Hij was komen wonen in Noorderlicht, zijn vrouw was overleden en het klaverjassen was zijn sociaal uitje.
Ik mailde zijn dochter terug, dat ik op Oudejaar naar de begrafenis zou komen. De reactie: Jan, fijn dat je komt.
Er waren diverse toespraken, waar ik aandachtig naar luisterde. De naam Roodenburg klonk in een aantal speeches. Hans had in zijn jonge jaren bij Roodenburg gespeeld, was jeugdleider geweest en keerde op 80 jarige leeftijd dus weer terug. Uit de speeches bleek hoe belangrijk de club in zijn leven geweest is.
Deze week heb ik een pupillentrainers bijscholing met als thema: Hoe krijg je een optimale trainingssfeer?, afgemaakt.
Geen bijscholing met tal van oefeningen, maar wel één hoe je als trainer omgaat met en hoe je kinderen aanspreekt.
De open vraag, die gesteld wordt is : “Heeft u een goede band met uw team?”
En dan komt het aan op positivisme. Frustratie werkt negatief in op dit groepsgebeuren.
De optimale sfeer rust op een drietal pijlers: het trainingsklimaat, hoe is de training georganiseerd en de educatieve feedback.
Een stukje van de eerste pijler wil ik belichten.
Kinderen zullen graag naar de training komen als er een positief klimaat heerst. Een positief klimaat kenmerkt zich door gezamenlijke activiteiten en wederzijdse ondersteuning. Een trainer, die mee doet met de oefening of het partijtje en die gelukte acties van de kinderen samen met hen deelt. Positief klimaat kenmerkt zich door de manier hoe de coach gesprekken voert en hoe de onderlinge communicatie tussen de spelers is. Een dergelijke coach weet van de hoed en de rand, wat een kind beweegt om te voetballen en houdt daar rekening mee. In dat klimaat voelt hij haarscherp aan, als er onderling iets broeit en reageert alert. Voordat de vuistjes op elkaar gaan, heeft een goede coach al ingegrepen.
Een dergelijk klimaat komt dus alleen maar voor, wanneer de coach aandacht heeft voor iedereen.
Helaas zijn veel coaches onzeker en onwennig als het gaat om het groepsgebeuren. Ze zijn prikkelbaar, woest, of gaan met grof geluid er tegen aan. Alleen hun beeld naar de groep toe is zaligmakend. De communicatie is eenrichtingsverkeer. Luisteren naar de groep wordt nauwelijks gedaan. Is het angst om de gezag over de groep te verliezen of mist hij de vaardigheid om gesprekken aan te gaan met kinderen?
Voorbeelden te over! Vanuit iedere voetbal praktijk.
De coach, die vindt dat een oefening niet goed wordt uitgevoerd. De speler moet het voelen en 10 x opdrukken is dan het middel om hem te attenderen, dat het beter moet. In welke context moet je dit plaatsen? Spelenderwijs laten weten, dat er met de trainer niet gesuld moet worden? Verlangt men meer concentratie bij de uitvoering? De coach zal er zijn redenen voor hebben.
De coach, die dreigt met “als je dit nog eenmaal flikt, dan speel je niet meer”. “Of als je de plaats niet houdt langs de zijlijn, dan mag je naast mij plaatsnemen.”
De teleurgestelde coach, die ziet dat zijn oefeningen niet lopen en de groep het volgende meedeelt : “als het jullie niet bevalt, als jullie niet beter je best gaan doen, dan spelen we vanavond geen partijtje. In al deze zaken wordt er gedreigd.
Of wat denkt u van de intimiderende coach? Een coach, die zijn ploeg in de eerste helft slecht heeft zien spelen. Het moet beter en hoe kan ik de groep inpeperen dat dit daadwerkelijk gaat gebeuren? Terwijl de groep gaat zitten in de kleedkamer schopt de coach alle bekers met thee de tafel af. Er volgt geen bespreking, enkel wat grove woorden. Daarna moet de groep het veld weer in.
Mogelijk, dat het de eerste keer werkt, maar bij de 2de of 3de keer is deze methode uitgewerkt.
Een strafgerichte controle op een groep zorgt voor een negatief klimaat en dient om deze reden vermeden te worden. Frustratie is voelbaar en de coach richt die frustratie op de kinderen, die hij juist moet stimuleren. Hij is zelf degene, die het negatieve klimaat aanwakkert.
Kinderen worden hier bang van of zijn op hun hoede.
Kinderen, die niet bang zijn, die fouten van de coach mogen maken, zullen gemakkelijk bij de coach aankloppen als ze een vraag hebben. Zo is er sprake van een open – foutencultuur. Kinderen mogen fouten maken, de coach wordt niet boos, maar hij is er juist als hun steun en toeverlaat. Als dit fenomeen zich voordoet, dan is er sprake van een positief leer klimaat.
Het voordeel hiervan is, dat kinderen veel sneller dingen aan leren.
Alles samenvattend komt het hier op neer , dat alles draait om AANDACHT.
Laat frustraties, woede en het grove woord achterwege, want het komt de onderlinge sfeer niet ten goede.
Een goede coach is positief vanuit zijn eigen menszijn en weet dit over te brengen op zijn discipelen.
Hij en de kinderen vormen één geheel en ze doen alles samen.
Als dit klimaat heerst of gaat heersen, dan verloopt alles als een zonnetje.
4-Skills Soccer Academy
We vinden het super leuk te vermelden dat we met LV Roodenburg uit Leiden weer uitbreiding hebben gevonden in het samenwerken met clubs om de jeugdopleidingen flink door te ontwikkelen.
We starten hiermee met het verzorgen van onze voetbaldagen in de meivakantie van 12 t/m 14 mei 2021 bij deze club.
Thema dit jaar van onze voetbaldagen 'Ode aan de 9', waarbij alles in het teken staat van de Spits! Een super aanvallend programma vol uitdagende trainingen, spelvormen, wedstrijdvormen en toernooien.
Inschrijven voor onze voetbaldagen is al mogelijk!! Ga naar www.4-skills.nl voor alle informatie en online inschrijving.
( BRON: FACEBOOKPAGINA ROODENBURG)
BIJSCHOLING 17 onder de 11 jaar
Dit is dus de bijscholing, waaraan de hele week gewerkt is. Niet bedoeld om, als kijk hem, maar meer om aan te geven hoe men trainers / spelers beter kan maken. En dat doe je door kennis op te doen.
Deze brochure gaat dus over het trainingsklimaat.
De volgende onderdelen worden besproken.
- Hoe krijg je een optimaal trainingsklimaat, waardoor kinderen graag naar de training komen?
- De trainer als rollenspeler.
- Hoe ga je om als trainer met kinderen, die ADHD hebben?
- De trainer als aanjager.
- Het timen van aanwijzingen, die gedrag van spelertjes versterken.
Bij iedere bijscholing proberen we trainers inspiratie en kennis te laten opdoen. Als ze de zaken zorgvuldig lezen en uitvoeren, dan beleeft iedereen daar veel plezier aan.
