DE LEIDSE SPORTTUIN
De Leidse Sporttuin is weer gestart en naast de scholen, die behoren tot de Brede School in de Kooi, is Roodenburg één van de partners. Op woensdagmiddag kunnen Roodenburg kinderen, die op deze scholen zitten iedere woensdag van 13.00 tot 14.00 uur sporten. Nadat je weer zo fris bent als een hoentje, kun je daarna onder begeleiding jouw huiswerk maken. Wat een service! Nu wordt er nog binnen gesport, straks is dit een buitengebeuren en is sportpark Noord de locatie om te sporten en huiswerk te maken.
Informatie treft u hieronder aan.
Er zijn 2 momenten waar je op kan inschrijven voor het huiswerk.
14:00 - 15:00 Als je voorafgaand mee wil doen met het sporten. (max. 15 deelnemers)
15:00 - 16:00 Voor als je niet wil sporten maar wel hulp nodig heb met je huiswerk! (max. 15 deelnemers)
Je kunt je opgeven voor de huiswerk klas via mijn collega Tarik Sol en stuur een e-mail met je naam + Leeftijd en op welk moment je wil deelnemen naar dit adres:
[email protected]
Dan zien wij jou aankomende woensdag!
Voor meer info over de sporttuin kunt u contact opnemen met mij via facebook of stuur een e-mail naar [email protected]
— met Incluzio Leiden en SOL Leiden.
HET VOETBALGEBEUREN
Op afstand volg ik het voetbal. Spelers van de selectie missen stukjes over hoe het gaat met de selectie.
Ik zou zeggen. Pen ter hand nemen en men kan altijd stukken inleveren. Dat kan via de RB actueel naar jlovink@ casema.nl.
Via deze berichten wordt de buitenwacht dan op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen bij de club.
In deze tijd van elkaar weinig zien, is een bericht een middel om te laten merken, dat er nog leven in de brouwerij is. Zaterdagmorgen waag ik mij even op het complex.
De gebruikelijke sportochtend vindt er plaats en ik hoor de kinderen juichen als er weer een doelpunt valt.
De jeugdtrainingen gaan nog steeds door. Maandag, dinsdag, woensdag en donderdag zijn er alle jeugdgroepen in de weer. Op gebied van informatie ontvingen de jeugdtrainers onderbouw een drietal vormen, waarbij de kinderen kunnen werken aan hun basistechniek. Voor de oefening is de ruimte niet groter dan 10 vierkante meter, waardoor men de organisatie meerdere keren kan uitzetten.
Als de trainers de oefeningen voordoen, stimuleer ze dan ook om zelf thuis ze opnieuw te doen. Daarvoor zijn de oefeningen van deze week voor ontworpen.
TER NAGEDACHTENIS
40 dagen na zijn overlijden laat de familie weten, dat Ruud Pattiapon is overleden. Ruud was een bekend gezicht op de Leidse sportvelden. Als sportjournalist was hij wekelijks te vinden langs de voetbalvelden in de Leidse regio.
Ruud was voorts een begenadigd zanger, die regelmatig van de partij was als het ging om mee te doen met bandjes.
Met Roodenburg had Ruud een speciale band. Verschillende broers kwamen in de jeugd uit voor de club en dat gebeurde dan onder het toeziend oog van vader Pattiapon. De Pater Familias, een taak die door Ruud werd overgenomen. Een familieman, die er voor iedereen was.
Ruud stond aan de wieg van de oprichting van de zaterdagafdeling van onze club. In het eerste jaar vormde hij samen met Ron Hoogendam het begeleiding duo van de zaterdag selectie. Zijn zoon Robert behoorde dat jaar tot de spelers van het team.
Met Ruud verliest sportminnend Leiden een verschijning, die alles doorzag met een kwinkslag.
Wij willen Kitty en de families Pattiapon en van Rijn veel sterkte toewensen met het verlies van Ruud.
DE UITSCHAKELING EN HET VERDWENEN KARAKTERVELD
Het zijn de donkere dagen voor Kerst en daar kwam deze week ook nog eens bij de uitschakeling van AJAX voor de Champignonsleague en die van AZ en Feijenoord voor de Europa league.
De heren analisten was natuurlijk vooraf gevraagd om een voorspelling te doen. Dat moest uiteraard met een “rooskleurig tintje”, want je kunt niet op de TV zender van je broodheer roepen dat ze gaan verliezen. De kans is groot, dat een gedeelte van het kijkpubliek dan de pijp aan Maarten geeft.
De teleurstelling was dan ook groot voor de analisten en hun broodheer. Uitschakeling betekent immers, dat er minder kijkers de wedstrijden tijdens het verdere verloop van het toernooi zullen volgen.
Bij clubbestuurders, spelers en zaakwaarnemers was de stemming er niet beter op. Veel transferwaarde is er in rook , of beter gezegd in de mist opgegaan. Waarde, die omhoog was gegaan via prestaties en het geschreven woord.
Een beetje talent in de Eredivisie , die met het hoofd boven het maaiveld uitsteekt, mag de interesse verwelkomen van de krant en van de analisten. Het talent, dat presteert, wordt dan al gauw in verband gebracht met clubs, die hoger spelen dan die van zijn huidige werkgever.
Het gaat dan zo in de trend van : “Zou die het redden bij AJAX?” of “Zou hij in aanmerking kunnen komen voor een basisplaats bij Chelsea?” “Zullen ze hem verkopen voor € 15 miljoen?”.
Aan de kwektafel, waar steeds meer analisten bij aanschuiven, gaat het toch vaak over dergelijke onderwerpen.
Het oordelen en beoordelen, ze zijn de publiekscouts van ons landje.
Na de uitschakeling hebben de analisten hun mening natuurlijk klaar. Het vertrek van de trainer, het allerbelabberdste veld, het zware programma met het spelen van meerdere wedstrijden gedurende een korte periode , worden gezien als oorzaak van de uitschakeling.
Ik zie andere oorzaken. Het ontbreekt aan creativiteit en aan kracht. Een Nederlandse ploeg heeft de grootste moeite om langs 3 rijen spelers , die kort op elkaar opereren door te spelen. Heel weinig spelers kunnen via een individuele actie een verdediger binden, waardoor er andere spelers vrij komen. Het gevolg is het “tikkie breed” of “het betrekken van de keeper in de volgende opbouw van een aanval”.
Hebben die spelers in de jeugdopleiding wel voldoende vrijheid genoten om zich te ontwikkelen?
Kweken we jeugdspelers, die niet buiten de pot mogen piesen en die angstig zijn of ze volgend jaar nog mogen blijven spelen bij de BVO?
Met als gevolg, het hebben van lef, bravoure ontbreekt voor mij bij te veel spelers, die vaak al vanaf jonge leeftijd meedraaien in het BVO circuit. Werkt deze situatie van BVO en begeleiding niet remmend op het jezelf kunnen zijn als speler? Heerst er een angsthazencultuur en is er een verband te leggen met de gymsport? Zijn spelers niet te vroeg opgehaald door de BVO’s?
In menig ander land gaan kinderen pas vanaf 11 jaar naar een BVO en waarom in Nederland vanaf 6 jaar?
Dit zijn vragen, waar naar mijn mening de analisten en trainers/ bestuurders een antwoord op moeten zien te vinden?
Veldomstandigheden hebben de clubs zelf gecreëerd. In de laatste jaren is de training accommodatie van menig profclub geoptimaliseerd. Alles is er aan gedaan om spelers zo luxe als mogelijk te laten presteren.
Gewone velden, kunstgrasvelden, indoor, het is op de trainingscomplexen allemaal gerealiseerd.
Ideale omstandigheden. En om die omstandigheden ideaal te houden, moeten de velden er zo goed mogelijk bij blijven liggen.
Ziet u het voor u? Plassen op het grasveld?
Wat denkt u wat de chef accommodatie tegen de trainer zegt, als hij daarop wil gaan trainen?
“Erik”, Jeffrey, Dick, vandaag is het kunstgras de plek waar je moet zijn.
Onze mat mag niet lijden onder een enkele training! Volgende week moet het nog steeds een biljartlaken zijn!
Onze profclubs hebben dus alles geregeld voor de optimale prestatie onder de beste omstandigheden. Ze hebben alleen zichzelf in de maling genomen, want niet altijd kan er onder deze omstandigheden gespeeld worden.
Soms is een veld oneffen, ligt er sneeuw of staan er plassen op een veld, waait het stormkracht 9 en gaat de wedstrijd gewoon door.
Dan worden er andere eigenschappen van de spelers verwacht.
Het ontbreekt dus op de top accommodatie aan een baggerveld. Een veld, waar Roodenburg vroeger gretig gebruik van maakte. Ik neem u mee naar de “Oude Speelweide”. Een speelweide buiten het complex, waar Gol Sport begon, waar honden werden uitgelaten en waar soms een loslopende hond er met de bal vandoor ging.
Twintig, dertig jaar geleden was er nog geen kunstgras. In het weekend waren bij overvloedige regenval de wedstrijden afgelast. Dat wilde echter niet zeggen, dat er niets gedaan werd.
Eén spreuk was dan van toepassing. TGAD. De TRAINING GAAT ALTIJD DOOR.
De spelers verzamelden zich op zaterdagmiddag en de training vond plaats op de grote speelweide.
Een partijspel van een uur stond dan op het programma. De trainers zochten het beste stukje veld uit van de weide.
Daar waar het nog enigszins droog was. Op zo’n klei veld werd er gespeeld. Loodzwaar, want de bal rolde niet altijd, bleef steken in een plas en alleen wanneer de bal halfhoog werd getrapt, dan kwam die nog in de richting. Verder zakte je als speler diep in de bagger. De trainer bekeek het tafereel uiteraard vanaf afstand,
Het was de tijd van zo veel mogelijk slidings maken en na de training eindigde het spektakel met buikschuivers. Wie durfde het om 3-5 meter door een waterplas te schuiven?
Veel spelers, maar ook moeders, die de kleding thuis kregen, zullen zich deze tijd nog herinneren.
Na die training werd er afgespoeld onder de douche, was er soep en ging men voldaan naar huis.
Karakter kreeg men er wel door. Onverzettelijkheid werd zo gekweekt.
Geen speler kwam met een schoon en shirt en broekje van de speelweide af. Voor mietjes was er geen plaats.
Op deze trainingen gingen de Blauw Zwarten los. Mietjes voetbalden elders in de stad.
Die wil om te winnen heb ik woensdag en donderdag gemist.
Misschien wel omdat de spelers teveel in de watten gelegd zijn?
Is het toch weer tijd om de accommodatie aan te passen?
Een karakterveld toevoegen?
Het kan bij bepaalde uitwedstrijden , als het er om gaat, geen kwaad.
