Dit is de laatste RB actueel van het jaar 2021 met veel nieuws, dat afkomstig is van de website.
De actueel wordt vanaf heden wekelijks op de website gezet. Mensen zijn dan direct op de hoogte, wat er gaande is. Plaats dus de site
www.lvroodenburg.nl bij uw favorieten.
Rest u allen prettige kerstdagen en een gezond 2022 toe te wensen.
Dat doe ik dan mede namens het bestuur.
De volgende actueel verschijnt weer in het eerste weekend van 2022
In de nabije toekomst alleen nog pinnen in de kantine
Roodenburg stapt over naar cashless betalen (geen contantgeld). Lees hier meer over de invoering.
Waar veel zusterclubs de afgelopen jaren met succes zijn overgestapt naar cashless betalen is het bij Roodenburg nog mogelijk om
contant af te rekenen in de kantine.
Op de afgelopen ALV van 11 december heeft het bestuur aangegeven ook over te stappen naar cashless betalen. Hiervoor is de
volgende tijdslijn uitgezet.
Vanaf het nieuwe jaar (1-1-22 nog onduidelijk wanneer alles weer open mag met Covid) geldt dat er alleen nog maar op
zaterdagmiddag, dinsdagmiddag en donderdagavond contant betaald mag worden. Alle andere openingstijden van de kantine kan er
alleen nog maar gepind worden.
Vanaf januari wordt er ook een tweede digitale kassa geinstalleerd en gaan we over tot het invoeren van een Roodenburg clubkaart. De
invoering van de clubkaart verwachten we in 2022 af te ronden waarna we naar 100% cashless overstappen en er voor de contant geld
betalers de mogelijkheid komt om geld te storten op de clubkaart
De afgelopen tijd was het ook mogelijk om je consumpties door de barkeeper te laten opschrijven vanaf 1-1-22 is dit niet meer mogelijk.
Er is 1 uitzondering en dat is bij de competitie biljart wedstrijden op maandagavond en woensdagavond.
Namens bestuur
Ronald van Weerlee
Penningmeester
Op de algemene ledenvergadering van zaterdag 11 december werden er 5 jubilarissen in het zonnetje gezet! Alle vijf hebben een mooi historie bij de club. Lees hieronder meer over de jubilarissen. (met dank aan Jan Lovink) Hans Budding 70 jaar lid
Hans is de oudste van 3 broers, die allen de Blauwzwarte kleuren verdedigd hebben. Jongens uit de buurt van de Kanaalstraat gingen
naar Roodenburg. Volgens mij is er 70 jaar geleden gesmokkeld met de leeftijd om aan te melden. Je mocht pas lid worden als je 12 jaar
werd, maar werd hij op 10 jarige leeftijd al lid. Na de jeugd kwam hij bij de senioren terecht.
Hij werd geen vaste eerste elftalspeler, maar een gewaardeerd speler van het 2de en 3de elftal. Op oudere leeftijd vingen zij de jonge
talenten op en ze mochten als speler van het derde elftal zaalvoetballen. Roodenburg had een zaalvoetbalteam, dat begon in de
4de klasse . Er volgde promoties , Hans werd leider en wist jongere spelers te mobiliseren voor het team.
Hans had gouden handen en dus werd hij wel eens gevraagd om te metselen. De bar is o.a. door Hans aangelegd Omdat hij niet in het
eerste elftal kon komen, heeft hij op het punt gestaan om te verkassen naar ASC, maar het is er niet van gekomen.
Hans komt nog iedere week op de club. Het buitengebeuren gaat aan hem voorbij. Zaterdagmiddag is hij te vinden aan de stamtafel,
waar hij samen met Isaac van Weerlee het hoogste woord heeft bij het klaverjassen.
Voetballen blijft hij fanatiek volgen. Zeg geen verkeerd woord over AJAX . Samen met zijn zoon Walter wordt AJAX gevolgd en lief en
leed gedeeld. Zijn kleinzoon Wouter, die bij Voorschoten 97 speelt, mag rekenen op een wakend oog van opa.
Waarom noem ik dit? Hans wijst zijn kleinzoon op het belang om te voetballen en de vrienden, die je daar aan overhoudt. Samen met
vele andere echtparen trokken in het verleden jaren met elkaar op via de weekenders. Echtparen, die meer dan 20 jaar een lang
weekend met elkaar vierden en als er iets was, er voor elkaar stonden. Die sociale contacten ervaart hij nog steeds. Naast de zaterdag
neemt hij iedere dinsdag mee aan het klaverjassen en op donderdag aan het wandelen vanuit Roodenburg. Met zijn leeftijd van 80 jaar is
hij nog top fit.
Wie op deze leeftijd doet nog tweemaal per week een duurloopje?
De basis van deze gezonde levensstijl komt voort uit het op vroege leeftijd starten met sport.
Hans Tisseur 60 jaar lid
Ook Hans is in de jeugd begonnen en kwam begin jaren 1970 in het eerste elftal terecht. Hij behoorde tot de spelersgroep, die in 1973
met Roodenburg 1 speelde om het landskampioenschap van Nederland. Roodenburg werd toen tweede achter RBC Roosendaal
Hans was de creatieve middenvelder, die de lijnen uitzette en een wedstrijd kon lezen.
Hans heeft jarenlang voor RB 1 gespeeld, maar was nogal blessuregevoelig. Aan het eind van zijn loopbaan ging hij de jeugd trainen en
veel jeugdspelers van toen hebben het nog steeds over zijn inzicht als trainer. In die tijd was er sprake van een bloeiperiode van de
jeugd. Jan Lovink en Hans trainden de selecties ( A, B) op maandag, woensdag en vrijdagavond en hielden een oogje in het zeil bij de
C jeugd. De selecties bestonden altijd uit A1 en A2, B 1 en B2 en bij het 2de team was er altijd hulp van extra trainers. Wat Hans zag en
waarop getraind moest worden, werd door Jan vertaald met de oefeningen.
Als voetballer zelf bouwde hij af in een lager seniorenteam. Zijn kwaliteiten als trainer bleven niet onbemerkt. Hij werd trainer van Docos, Sleutels en jeugdtrainer, jeugd coördinator van RCL.
13 jaar geleden is hij gestopt als trainer en werd wandelen zijn passie. Een vierdaagse met 50 km per dag, 4 dagen lang is voor hem een peulenschilletje. De 10 kilometer bij de marathon van Leiden loopt hij nog steeds. Vorig jaar is Christine, zijn vrouw overleden en dat is
een groot gemis.
Het doet ons goed, dat hij kan terug vallen op de club. Inmiddels heeft hij zich aangesloten bij de wandelclub en is hij op zaterdag bij
menig thuiswedstrijd van het eerste aanwezig. Hij analyseert nog steeds het wedstrijdverloop en het is jammer, dat daar nog weinig mee
gedaan wordt.
Menig trainer / speler zou met hem direct na afloop het gesprek moeten aangaan, want je wordt er alleen maar beter van.
Laten we hopen dat zijn kennis kan helpen om ons eerste elftal in de 4de klasse te houden?
SJAAK NIEVAART 60 JAAR
Sjaak is voor mij vooral bekend als keeper van het eerste elftal. In die tijd had Roodenburg goede keepers en Sjaak heeft zich tussen
deze keepers staande gehouden. Om het kampioenschap van Nederland stond Mat Keereweer nog in het doel, maar daarna kende
Roodenburg een periode Nievaart. In die tijd had je nog niet de meespelende keeper, maar ging het er vooral om, dat je een bal
tegenhield. Net als Hans ging Sjaak als eerste elftalspeler de jeugd trainen. Sjaak werd vooral keepertrainer. En dan had je het niet
gemakkelijk als keep(st) er. Hoe meer bagger, des te meer was Sjaak in zijn nopjes. Keepster Nicole van de Bos weet er alles van.
Je moest inzet tonen, diezelfde inzet, waardoor Sjaak het eerste elftal haalde. Naast trainer werd Sjaak leider van de A junioren. Samen
met Ruud Fortman begeleidden zij spelers als Robin Ravensbergen, Robert Gubler en Ricardo Oevern. Het waren mooie tijden, want
met Ruud er bij was er van alles te doen. Een zomerkamp in Brabant, een TV opname in Oegstgeest.
Als Ruud wat in zijn hoofd had, dan had hij Sjaak aan zijn zijde. Na zijn leiderschap heeft Sjaak de functie van jeugdvoorzitter gehad. Jeugdvoorzitter zijn van Roodenburg is bijna een dagtaak.
Vergaderingen voeren met hoofdbestuur, jeugdbestuur, met leiders en trainers en vaak op zaterdag de gehele dag op het complex.
De wandel genen zitten bij Sjaak ook in het bloed. Net als Hans Tisseur meerdere Vierdaagse op zijn naam staan. In vergelijking met
Hans , kon Sjaak iedere dag oefenen. Sjaak was namelijk postbode.
Door privé omstandigheden moest hij taken opzeggen, maar al die tijd bleef hij niet spelend lid.
JAN VAN ALPHEN 25 JAAR Jan heeft niet zo'n voetbal carriere gehad als zijn broers Marco en Rob maar heeft menig wedstrijd bij Roodenburg gespeeld. Jan heeft
als buschauffeur menig keer met een groep van Roodenburg vervoerd naar toernooien en weekendjes weg. Jan was op deze trips nooit
te broert om een rondje voor de gehele bus weg te geven door de rotonde 2x te nemen. Daarnaast was hij speler van het vierde en
gingen/gaan ze jaarlijks naar Belgie en Frankrijk.
Tegenwoordig is speler van 45 plus en komt hij op zaterdagmiddag regelmatig langs. Daar maakt Jan furore. Misschien niet
als voetballer, maar zeker als gezelligheidsduur en soms als last?
ED COFFIE 25 jaar lid
25 jaar geleden werd Edsel lid van de club. Van zijn voetbalprestaties kan ik me weinig herinneren, maar Edsel was een man met een
kleurtje, die nauw betrokken was bij alles wat er in de Merenwijk en met name in de Slaaghwijk gebeurde. Het was de tijd, dat de club
ging verkleuren en Edsel wilde zijn steentje bijdragen. Hij werd jeugdleider. Al die jaren bleef hij trouw lid en bezocht in die tijd
wedstrijden van de zondag 1 en was geïnteresseerd hoe het met de jeugdafdeling ging.
Zijn motto was: als kinderen sporten en lid zijn van een sportclub, dan zijn ze geborgen. Is er een minpuntje te noemen. Zijn zoon werd
lid van Lugdunum, maar of die nog voetbalt , is een vraag die Edsel zelf beter kan beantwoorden.
Wedstrijdverslag SJC JO10-3 VS Roodenburg
JO10-2 18-12-21
S'morgens 9 uur zit Roodenburg JO10-2 in het jeugdhonk. De spelers stroomden rond kwart voor 9 binnen en begonnen zich te
vermaken met de voetbaltafel die pas geplaatst is in het jeugdhonk. Aan de energie zal het zeker niet liggen.
Om 9 uur fluit Trainer Anass op zijn welbekende rode fluitje om iedereen te laten zitten.
Trainers Mo & Anass hebben zich voorbereid en hebben al wat op het bord gezet om te gaan bespreken met de spelers. Vandaag zijn
we met 8 man. Helaas is Anass Boukhdir er niet bij vanwege een fiets ongeluk. Wij als team wensen hem alle sterkte.
Mede hierdoor krijgt Ahmed Shaikh van de JO10-3 zijn kans bij de JO10-2. De trainers gaven aan dat Ahmed een speler is om goed op
te letten.
Hier maken de trainers de opstelling bekend. Met Aanvoerder Khaled als keeper en de vertrouwde jongens in het veld gaat de JO10-2
richting SJC. Eenmaal in de kleedkamer geven Leider Abdelhamid & de trainers de jongens nog de laatste motiverende woorden mee
om richting het veld te gaan.
Eerste helftHet fluitje gaat en de eerste helft is van start gegaan. Roodenburg start goed en komt al snel op voorsprong via Yassine Farih. 5 minuten
later komt de 2-0 via Mo-Amine. Goede start zou je zeggen. Helaas is zo een snelle voorsprong altijd verradelijk. Roodenburg begint
slordig
te worden en maakt de kansen niet af en je gokt het al als je de doelpunten zelf niet maakt dan maakt de tegenstander ze. Dat gebeurt,
SJC scoort de 2-1 en dan wordt het al een stukje lastiger. Het doel was om in de eerste helft de voorsprong te behouden maar helaas
scoorde SJC ondanks een touche van Khaled de 2-2 net voor rust.
Rust In de rust waren de trainers niet ontevreden over het spel. Ze gaven alleen aan dat de jongens zich zelf meer moeten belonen en lekker
door moeten gaan met hoe ze bezig waren. De tweede helft begint met een wijziging dat Ahmed dit keer start in de plaats van Mo-Amine
voorin.
Tweede helft
De tweede helft is gestart en Roodenburg begint gelijk vel. Maar tegen de verhouding in scoort SJC de 3-2 en binnen een minuut de 4-2.
De kopjes begonnen ineens te zakken van iedereen maar er werd al tijdens de bespreking aangegeven dat er niet opgegeven moet
worden bij een achterstand. En dat deden de jongens ook niet. Het team begon steeds te drukken en de beloning moest uiteindelijk gaan
komen. Daar was ie dan via een assist van Jayvi kwam Ahmed 1 op 1 met de keeper en hij faalde niet 4-3. Twee minuten later was daar
weer Ahmed die vanuit een individuele actie de 4-4 maakt. Het was bijna tijd en Roodenburg had genoeg kansen helaas viel de goal
steeds niet. In de laatse minuut krijgt Roodenburg een corner en die wordt genomen door Yassine Farih. Vanuit de kluts valt die bal in het midden voor de goal en daar was ie weer Ahmed 4-5 BAM! Daarna fluit de scheids af en Roodenburg gaat er uiteindelijk met de
welverdiende winst vandoor.
Na de wedstrijd De wedstrijd was klaar. Roodenburg gaat terug naar de club om te genieten van welverdiende frietjes. Wauw wat een prestatie van het
team. We begonnen als een nieuw team in de 4e klasse en zijn na een half jaar een sterke 3e klasser geworden. Tijdens het eten van de
frietjes kregen de trainers van een ouder een boeket bloemen voor hun inzet dit afgelopen half jaar. We gaan nu de winterstop in en
hopen hierna weer lekker door te kunnen gaan met waar we mee bezig waren. Op naar 2022!!
UIT HET LEIDSCH DAGBLAD VAN 22/12/2021 ’
Natuurlijk hebben we nog steeds ook een sociaal maatschappelijke rol, maar Roodenburg is en blijft wel een voetbalvereniging’, zegt voorzitter Leon Kloos De Leidse voetbalvereniging Roodenburg zit duidelijk in de lift. De donkere wolken zijn verdwenen en de club staat er veel beter voor dan pakweg vijf jaar geleden. Incidenten komen niet meer voor en het ledental is van 250 naar 450 gegaan. De mouwen worden nadrukkelijk uit de mouwen gestoken en er wordt gewerkt aan nog meer positieve berichtgevingen
richting het 95-jarig bestaan, eind mei 2022. Wel zag de club in de voorbije twee jaar diverse oud-leden wegvallen zoals
Bert Jansen, Cor Pennenburg en recent Wout Holverda.
„Uiteraard hebben we daar nog bij stil gestaan. Al die mensen hebben de club groot gemaakt en dat zal nooit worden vergeten. Ik
kan echter niet anders stellen dat we als vereniging springlevend zijn. We bevinden ons echt in een flow en dat doet mij als
voorzitter meer dan deugd”, zegt voorzitter Leon Kloos.
Voorzitter Leon Kloos: ,,De betrokkenheid van ouders wordt steeds groter.” Voorzitter Leon Kloos: ,,”© Foto Hielco Kuipers
„
Net als veel andere mensen in de club wordt er ook door het bestuur veel tijd in gestopt, maar dat is dus allerminst voor
niets. De jeugdafdeling groeit als kool en ook hebben we er senioren bijgekregen. Het is nu zaak om de jongste jeugd
blijvend verbonden te houden aan de club. Binnen enkele jaren kunnen we dan elke leeftijdscategorie weer bezet
hebben en volgende stappen maken. Die groei moet er toe leiden dat we rond het 100-jarig bestaan rond de
zeshonderd leden hebben. Dit moet in Leiden de club van de toekomst worden.”
Engerlingen Wel zijn er nog genoeg speerpunten voor Kloos, die werkzaam is als buurtcoach bij Incluzio Leiden Zuidwest, en de
zijnen. Zo blijft het hoofdveld een bron van ergernis vanwege de engerlingen (larven van de meikever) en is de
accommodatie her en der sterk verouderd. „We zijn daarover in gesprek met de gemeente. Kunstgras wil men niet,
maar het zal beter onderhouden moeten worden. Er moet meer op gespeeld gaan worden. Dat betekent wel dat er
spoedig een lichtinstallatie dient te komen om dat mogelijk te maken. Om ons groeimodel te stimuleren moeten andere
zaken, zoals de aanpak van de kleedkamers, ook worden aangepakt.”
BetrokkenheidBinnen de vereniging is er in elk geval volop beweging. „De betrokkenheid van ouders wordt steeds groter. Mijn rol is
om veel op de club te zijn. Ik ben aanspreekbaar en zichtbaar voor de leden en ouders en dat maakt dat men de club
wil helpen. We hebben al lang afstand genomen van het negatieve imago en willen toekomstgericht bezig zijn. In eerste
instantie in kwalitatieve zin en daarna ook qua kwantiteit. Voorheen was de club vaak bezig met randzaken en leek het
op een maatschappelijke instelling. Natuurlijk hebben we nog steeds een sociaal-maatschappelijke rol, maar
Roodenburg is en blijft wel een voetbalvereniging. Ik ben een voetbaldier en daarom juich ik het enorm toe dat er in de
bestuurskamer ook weer volop over voetbal gesproken wordt.”
Niet denderend Sportief gezien gaat het met de hoofdmacht niet denderend. „We krijgen elke week de complimenten vanwege het spel
van de ploeg, maar het maken van doelpunten valt nog niet mee. Het is voor nu zaak om vierdeklasser te blijven, maar
dat gaat goed komen. In het eerste kwartaal van 2022 hakken we de knoop door met een nieuwe trainer voor volgend
seizoen. We zijn nu heel blij met Ramon Paardekooper als ’tussenpaus’. Vanaf 2022-2023 gaan we ernaar streven om
naar de derde klasse te gaan. Dat past in al onze ambitieuze plannen om de club verder terug op de Leidse
voetbalkaart te krijgen. ''
HOE VERGAAT HET ONZE APPIE? Leidenaar Abdou Harroui wordt rustig gebracht bij Sassuolo. ’Met zeges bij Juventus en AC
Milan heb ik al prachtige dingen ervaren’
Abdou Harroui (links) probeert namens Sassuolo Mattia Destro (Genoa) van de bal te zetten. © Foto EPA/Luca Zennaro
LEIDEN, (LEIDSCH DAGBLAD 17/12) Leidenaar Abdou Harroui (23) maakte in de zomer de overstap van Sparta Rotterdam naar Serie A-club US Sassuolo. In Italië doet de middenvelder wat hij al jaren doet: zich aanpassen aan een hoger niveau. Pas twee dagen voor het einde van de transferperiode zet Abdou Harroui zijn handtekening onder een contract bij US
Sassuolo, maar de transfer komt allerminst als een verrassing. Harroui was bij Sparta Rotterdam uitgegroeid tot
sterkhouder die duidelijk toe was aan een stap hogerop. De keuze is groot voor de voormalig jeugdspeler van UVS en
Alphense Boys en bij US Sassuolo krijgt hij uiteindelijk het beste gevoel.
Stabiel „Dit is de stap waarop ik hoopte na Sparta”, reageert Harroui vanuit Italië. „Sassuolo is een stabiele club in de Serie A.
De laatste acht jaar is de club steevast in de middenmoot geëindigd. Dat stabiele in een club is heel belangrijk voor een
vervolgstap. Ik achtte Sassuolo de beste optie. Het was inderdaad pas laat definitief, maar dat kwam ook doordat ik de
tijd wilde nemen om een goede beslissing te nemen.”
Al zeker twee jaar zien scouts van US Sassuolo Harroui met enige regelmaat spelen. Het sterkt de middenvelder bij zijn
keuze voor de club. „Ze wisten goed wat voor speler ik ben en toonden vertrouwen dat ik kan doorgroeien. Ondanks het
niveauverschil met Nederland. Zo speel ik onder andere met Europees kampioen Domenico Berardi. Ik krijg mijn
minuten, maar speel nog niet veel. Ik ben ook pas een kleine drie maanden bij de club en moet gewoon geduld
opbrengen en hard blijven werken.”
Soms vindt Harroui het lastig om geduldig te blijven, maar hij beseft tegelijkertijd donders goed dat hij er niets mee
opschiet als hij onrustig wordt. „Ik ben stabiel daarin, hoor. Ik weet dat wanneer ik mijn best blijf doen, dat mijn kans
vanzelf gaat komen. De trainer ziet het in me zitten en is positief. Er is niet gesproken over een traject waarin ze me
rustig brengen. Het is logisch dat je niet meteen erin staat, maar op een gegeven moet ik toch vaker gaan spelen om
me te profileren.”
Voorgeschreven Beetje bij beetje voelt Harroui dat hij dichter bij een basisplek komt. Hij is meer en meer gewend geraakt aan de Serie A
en aan het land in het algemeen. „Het is een grote stap, maar ik heb altijd gezegd dat ik me snel aanpas aan een hoger
niveau. Ik ben overtuigd van mijn kwaliteiten en weet dat ik het ook hier ga fixen. Als ik merk dat ik het niveau niet
aankan ben ik daar realistisch in, maar ik heb weer dat gevoel dat ik me aanpas aan het hogere niveau.”
„Ook naast het veld gaat het goed”, vertelt Harroui. „Ik spreek uiteraard nog niet vloeiend Italiaans, maar als iemand
tegen me praat dan kan ik het aardig volgen. Ik heb twee keer per week les en doe ook thuisstudie, want in Italië moet
je de taal machtig zijn. Niet iedereen spreekt even goed Engels. Verder is het leven niet heel bijzonder, hoor. Ik woon in
Modena. Uiteraard ga ik weleens uit eten, maar verder ben je als voetballer tijdens een trainingsweek vooral bezig met
je herstel.”
Het grote verschil tussen Nederlands en Italiaans voetbal komt tot uiting in de kleedkamer, heeft Harroui inmiddels
gemerkt. „In Italië krijg je meer verantwoordelijkheid. In de rust van de wedstrijd zegt de trainer bijvoorbeeld weinig. Dan
staan spelers op om op het whiteboard uit te leggen wat we gaan doen. Dat zie je niet in Nederland. Er wordt in Italië
veel minder voorgekauwd. Dat vind ik wel fijn en ik heb het dan ook onwijs naar mijn zin. Met zeges bij Juventus en AC
Milan heb ik al prachtige dingen ervaren en dat is uiteindelijk waarvoor je het allemaal doet.”
Kind van Roodenburg Abdou Harroui groeide op in Leiden-Noord en begon met voetballen bij Roodenburg waar hij werd opgepikt door UVS.
Via Alphense Boys belandde hij bij Sparta. Voor de Rotterdammers zou hij 96 duels spelen.
